342. Deinde cum dicit, custodit dominus ostendit quomodo liberat eos, ne succumbant. Dicit ergo, custodit dominus omnia ossa eorum.
342. Deinde cum dicit, custodit dominus ostendit quomodo liberat eos, ne succumbant. Dicit ergo, custodit dominus omnia ossa eorum.
Sicut visus est in oculo, ita in ossibus et nervis est fortitudo: et ideo, sicut visus signatur per oculum, ita fortitudo et virtus per ossa: quia sicut per ossa sustentatur corpus, ita per virtutes sustentatur vita humana:
Sicut visus est in oculo, ita in ossibus et nervis est fortitudo: et ideo, sicut visus signatur per oculum, ita fortitudo et virtus per ossa: quia sicut per ossa sustentatur corpus, ita per virtutes sustentatur vita humana:
in futuro ergo liberabit totaliter, sed interim custodit ossa, id est virtutes, quae magis proficiunt in infirmitate.
in futuro ergo liberabit totaliter, sed interim custodit ossa, id est virtutes, quae magis proficiunt in infirmitate.
Vel per ossa viri perfecti intelliguntur, quos dominus custodiet: Ezech. 37: haec dicit dominus Deus his ossibus: ecce ego intromittam spiritum in vos, et vivetis, et dabo super vos carnes.
Vel per ossa viri perfecti intelliguntur, quos dominus custodiet: Ezech. 37: haec dicit dominus Deus his ossibus: ecce ego intromittam spiritum in vos, et vivetis, et dabo super vos carnes.
Unum ex his non conteretur, quia in tribulationibus nulla virtus hominis deficit, quem Deus custodit. Non enim deficiebat caritas in sanctis per odium, quia pro persequentibus orabant; non mansuetudo per iram, quia non murmur resonabat: non patientia per injustitiam, immo in patientia sua possidebant animas suas. Et ideo dicitur de agno paschali, os non confringetis ex eo, Exod. 12. Ps. 36: cum ceciderit, non collidetur. Vel, unum ex his, scilicet praedestinatis. Jo. 17: nemo ex his periit nisi filius perditionis.
Unum ex his non conteretur, quia in tribulationibus nulla virtus hominis deficit, quem Deus custodit. Non enim deficiebat caritas in sanctis per odium, quia pro persequentibus orabant; non mansuetudo per iram, quia non murmur resonabat: non patientia per injustitiam, immo in patientia sua possidebant animas suas. Et ideo dicitur de agno paschali, os non confringetis ex eo, Exod. 12. Ps. 36: cum ceciderit, non collidetur. Vel, unum ex his, scilicet praedestinatis. Jo. 17: nemo ex his periit nisi filius perditionis.
343. Deinde cum dicit, mors peccatorum, ponit effectus divinae providentiae quantum ad malos:
343. Deinde cum dicit, mors peccatorum, ponit effectus divinae providentiae quantum ad malos:
et circa hoc duo facit.
et circa hoc duo facit.
Primo enim ponuntur pericula malorum.
Primo enim ponuntur pericula malorum.
Secundo ostenditur quomodo ab his liberat sanctos suos, ibi, redimet.
Secundo ostenditur quomodo ab his liberat sanctos suos, ibi, redimet.
Circa primum duo facit.
Circa primum duo facit.
Primo enim ostendit malum injustorum quod patiuntur in se.
Primo enim ostendit malum injustorum quod patiuntur in se.
Secundo, quod eis imminet ex eo quod persequuntur bonos, ibi, et qui oderunt.
Secundo, quod eis imminet ex eo quod persequuntur bonos, ibi, et qui oderunt.
Dicit ergo, mors, corporalis vel spiritualis: corporalis quidem haec est pessima in malis, quia mittuntur ad pessimum locum. Luc. 16: mortuus est dives, et sepultus est in inferno. Item quia perdunt spem gratiae post mortem. Prover. 11: mortuo homine impio, nulla erit amplius spes. Mors ergo peccatorum pessima est, quia moriuntur in corpore et in anima.
Dicit ergo, mors, corporalis vel spiritualis: corporalis quidem haec est pessima in malis, quia mittuntur ad pessimum locum. Luc. 16: mortuus est dives, et sepultus est in inferno. Item quia perdunt spem gratiae post mortem. Prover. 11: mortuo homine impio, nulla erit amplius spes. Mors ergo peccatorum pessima est, quia moriuntur in corpore et in anima.
Spiritualis. Ephes. 5: exurge a mortuis. Et haec mors est pessima. Mors enim est privatio vitae. Mors ergo quanto meliori privat, tanto est pejor. Privat autem spiritualis mors animam vita gratiae, quae est optima, quia est per Deum. 1 Cor. 6: qui adhaeret Deo unus est spiritus. Ergo est pessima.
Spiritualis. Ephes. 5: exurge a mortuis. Et haec mors est pessima. Mors enim est privatio vitae. Mors ergo quanto meliori privat, tanto est pejor. Privat autem spiritualis mors animam vita gratiae, quae est optima, quia est per Deum. 1 Cor. 6: qui adhaeret Deo unus est spiritus. Ergo est pessima.
Hieronymus habet sic, interficiet impium malitia, id est interimet. Haec est malitia quae ingerit peccatoribus mortem. Rom. 6: stipendia peccati mors.
Hieronymus habet sic, interficiet impium malitia, id est interimet. Haec est malitia quae ingerit peccatoribus mortem. Rom. 6: stipendia peccati mors.
Consequenter ostendit quid malis immineat ex eo quod persequuntur justos. Luc. 10: qui vos spernit, me spernit. Et ideo dicit, et qui oderunt justum, delinquent. Prov. 29. Viri sanguinum oderunt simplicem. Si ergo qui odit Deum delinquet, ergo et qui odit servos Dei.
Consequenter ostendit quid malis immineat ex eo quod persequuntur justos. Luc. 10: qui vos spernit, me spernit. Et ideo dicit, et qui oderunt justum, delinquent. Prov. 29. Viri sanguinum oderunt simplicem. Si ergo qui odit Deum delinquet, ergo et qui odit servos Dei.
344. Deinde cum dicit, redimet dominus, ostendit quomodo in his periculis liberantur boni.
344. Deinde cum dicit, redimet dominus, ostendit quomodo in his periculis liberantur boni.
Et primo quomodo a peccatis praeteritis.
Et primo quomodo a peccatis praeteritis.
Secundo quomodo proteguntur a futuris, ibi, et non delinquent.
Secundo quomodo proteguntur a futuris, ibi, et non delinquent.
Dicit ergo, redimet dominus animas servorum suorum. Posset dici. Si mors peccatorum pessima est, cum nullus sic sit justus quod non peccet, ergo et ipsorum justorum mors est etiam pessima.
Dicit ergo, redimet dominus animas servorum suorum. Posset dici. Si mors peccatorum pessima est, cum nullus sic sit justus quod non peccet, ergo et ipsorum justorum mors est etiam pessima.
Et ideo ad hoc excludendum dicit, redimet dominus animas servorum suorum. Redimet, inquam, pretio mortis suae: animas servorum suorum. Non dicit liberorum. Illi enim sunt liberati, qui excutiunt a se jugum justitiae. Rom. 6: liberati a peccato, servi facti Deo, habetis fructum et cetera.
Et ideo ad hoc excludendum dicit, redimet dominus animas servorum suorum. Redimet, inquam, pretio mortis suae: animas servorum suorum. Non dicit liberorum. Illi enim sunt liberati, qui excutiunt a se jugum justitiae. Rom. 6: liberati a peccato, servi facti Deo, habetis fructum et cetera.
Tales ergo qui de servis Dei facti sunt liberi, non redimuntur; sed illi qui subduntur jugo Dei, redimuntur a culpa et a poena pretioso Christi sanguine. 1 Pet. 1: non corruptibilibus, argento vel auro, redempti estis de vana vestra conversatione paternae traditionis; sed pretioso sanguine quasi agni incontaminati et immaculati Christi. Oseae 13: de morte redimam eos.
Tales ergo qui de servis Dei facti sunt liberi, non redimuntur; sed illi qui subduntur jugo Dei, redimuntur a culpa et a poena pretioso Christi sanguine. 1 Pet. 1: non corruptibilibus, argento vel auro, redempti estis de vana vestra conversatione paternae traditionis; sed pretioso sanguine quasi agni incontaminati et immaculati Christi. Oseae 13: de morte redimam eos.
Secundo ostendit, quomodo proteguntur a peccato futuro: quia non delinquent, id est non peccabunt ad mortem, omnes qui sperant in eo.
Secundo ostendit, quomodo proteguntur a peccato futuro: quia non delinquent, id est non peccabunt ad mortem, omnes qui sperant in eo.
In eo dicit, scilicet in domino; non in propria virtute, quia tales cadunt: unde Ps. 29: ego dixi in abundantia mea, id est in virtute mea, non movebor in aeternum. Domine in voluntate tua, praestitisti decori meo virtutem. Avertisti faciem tuam a me, et factus sum conturbatus.
In eo dicit, scilicet in domino; non in propria virtute, quia tales cadunt: unde Ps. 29: ego dixi in abundantia mea, id est in virtute mea, non movebor in aeternum. Domine in voluntate tua, praestitisti decori meo virtutem. Avertisti faciem tuam a me, et factus sum conturbatus.
Sed qui sperant in domino, sicut ille qui dicebat, Sap. 8: scivi quoniam aliter non possum esse continens nisi Deus det: hic non delinquet, dum protectus a Deo mortaliter non peccabit et cetera.
Sed qui sperant in domino, sicut ille qui dicebat, Sap. 8: scivi quoniam aliter non possum esse continens nisi Deus det: hic non delinquet, dum protectus a Deo mortaliter non peccabit et cetera.
Super Psalmo 34
Super Psalmo 34
Judica, Domine, nocentes me
Judica, Domine, nocentes me
34:1 In finem psalmus ipsi David. Judica, Domine, nocentes me; expugna impugnantes me.
34:1 In finem psalmus ipsi David. Judica, Domine, nocentes me; expugna impugnantes me.
34:2 Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi. 34:3 Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me; dic animae meae: ‘Salus tua ego sum.’
34:2 Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi. 34:3 Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me; dic animae meae: ‘Salus tua ego sum.’
34:4 Confundantur et revereantur quaerentes animam meam. Avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.
34:4 Confundantur et revereantur quaerentes animam meam. Avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.
34:5 Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos. 34:6 Fiant viae illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos.
34:5 Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos. 34:6 Fiant viae illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos.
34:7 Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui; supervacue exprobraverunt animam meam.
34:7 Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui; supervacue exprobraverunt animam meam.
34:8 Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat idipsum.
34:8 Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat idipsum.
34:9 Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo. 34:10 Omnia ossa mea dicent: ‘Domine, quis similis tibi?’ Eripiens inopem de manu fortiorum ejus; egenum et pauperem a diripientibus eum.
34:9 Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo. 34:10 Omnia ossa mea dicent: ‘Domine, quis similis tibi?’ Eripiens inopem de manu fortiorum ejus; egenum et pauperem a diripientibus eum.
34:11 Surgentes testes iniqui, quae ignorabam interrogabant me. 34:12 Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animae meae.
34:11 Surgentes testes iniqui, quae ignorabam interrogabant me. 34:12 Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animae meae.
34:13 Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio. Humiliabam in jejunio animam meam: et oratio mea in sinu meo convertetur.
34:13 Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio. Humiliabam in jejunio animam meam: et oratio mea in sinu meo convertetur.